پیمان ؛ نگاهی از جنس نور

هنگام خواندن پیمان پاهایم می‌لرزید؛ ولی شوق وصف ناپذیری داشتم. حس می‌کردم وقت جبران رسیده و به قول معروف دیگران کاشتند و ما خوردیم حالا ما می‌کاریم تا دیگران بخورند.

من با حال خراب وارد کنگره شدم و اکنون به آرامش و حال خوش رسیده‌ام و حالا وقت این رسیده است که این حال خوش را با عزیزانی که وارد کنگره می‌شوند قسمت کنم و بذر عشق و امید در دل آنها بکارم و بابت این خدمت از خدای مهربانم شاکرم که توفیق خدمت را به من عطا فرمودند.