وقتی ما به دانایی می‌رسیم باید بتوانیم نقاط ضعف خودمان را پیدا کنیم و آنها را به نقاط قوت تبدیل کنیم و ریشهٔ مشکلات را در اطرافیانمان نبینیم و آنها را در خودمان جستجو کنیم و بدانیم نزدیکانمان آینه ما هستند و ایراد ما را یادآوری می‌کنند. وقتی یک سفر اولی مسافرش را رها کرد، یک سفر دومی به فکر تغییر خودش بود و یک راهنما خودش را کامل ندانست و از رهجویانش آموزش گرفت؛ یعنی تغییر نگاه در او اتفاق افتاده است.
درباره این سایت