برداشت من این بود که ما برای بالا بردن ظرفیتمان باید ابتدا در رابطه با آن مسئولیت شناخت و دانایی پیدا کنیم، آن‌هم از نوع دانایی مؤثر که هر سه ضلع آن به‌اندازه مساوی رشد کرده باشند؛ یعنی آموزش کافی، تفکر مطلوب و تجربه. در این صورت است که ظرفیت ما ذره‌ذره بالا می‌رود و از درون آماده پذیرش آن مسئولیت می‌شویم و در ادامه می‌توانیم در مورد آن پاسخگو باشیم و درنهایت به هدف نزدیک‌تر می‌شویم و دچار قبله گم کردن هم نمی‌شویم.
درباره این سایت