انسان وقتی از تعادل خارج شود راه را از بیراهه تشخیص نمیدهد و به سمت تجملات و زیباییهای زودگذر گرایش پیدا میکند و اصولاً قبلهٔ خود را گم میکند. البته اگر با دقت به این موضوع نگاه کنیم متوجه میشویم که ظرفیت انسانها نیز در این قضیه مهم است، ممکن است انسانی ظرفیت و کشش بعضی علوم و دانش را نداشته باشد و داشتن آگاهی و دانش زیاد او را به سمت تباهی و فساد بکشاند بهواقع از نقطه تحمل پایینی برخوردار باشد.
درباره این سایت