امیدواری و صبوری و آرامش را در چهره پرنور این بزرگوار می‌دیدم. با لطف خدا و رفتن به لژیون ایشان، گره‌های زندگی‌ام یکی‌یکی باز شدند و این راه سخت و ناهموار برایم هموار شد؛ چون این مهربانم همیشه کوه صبر و امیدواری هستند و همیشه ما را به صبر و امید و آرامش دعوت می‌کنند. امیدوارم روزی برسد که بتوانم تمام فرامین این عزیز اجرا و عملی کنم تا بتوانم گوشه‌ای از زحماتشان را جبران کنم.
درباره این سایت