در جهان پس از مرگ هم جهانی دیگر است که آن‌هم خودش جهان هستی است و در آنجا هم می‌توان صفت وجودی خود را از نار به نور تبدیل کرد چون صفت گذشته در انسان صادق نیست با تزکیه، پالایش و دوری از ضد ارزش‌ها نار وجودی را تبدیل به نور کرد و این‌گونه روح آدمی آرامش می‌گیرد، نفس وجودی‌اش پرورش می‌یابد و در صور پنهان آموزش می‌گیرد و این‌گونه است که حتی پس از مرگ، نفس و روح به دنبال نور خدایی خود می‌گردند تا آن را بیابند و با آن هم سو شوند زیرا خداوند نور زمین و آسمان‌هاست.
درباره این سایت