عشق، کارِ نازکان نرم نیست
عشق، کارِ پهلوان است ای پسر
هر که او مر عاشقان را بنده شد
خسرو صاحبقران است ای پسر
گر رَوی بر آسمان هفتمین
عشق، نیکو نردبان است ای پسر
هر کجا که کاروانی می‌رود
عشق، قبله کاروان است ای پسر
عشق را از کس مپرس از عشق پرس
عشق، ابر درفشان است ای پسر
ترجمانِ چون مَنَش محتاج نیست
عشق، خود را ترجمان است ای پسر
سلام و درود الهی بر ساربان عشق، مهندس دژاکام؛
هم او که کنگره ۶۰ را چون دژی استوار، مأمن گمگشتگان اعتیاد قرار داد و امید و ایمان را مرهم زخمهایشان.
دستهای پر توان خود را بر پیکر زخم خورده‌شان حلقه کرد تا رهایی را در آغوش کشند و از مردابِ اعتیاد، نیلوفر عشق و بخشش را برویانند.
و امروز نه بنای دانشگاه درمان اعتیاد، که عمارت عشق را بنیان نهاد. عمارتی که در آینده، خشت به خشت آن، گویای بزرگترین عشق این تاریخ خواهند بود.
بنیان عشق، جناب مهندس دژاکام؛
این روز عظیم که شكری عظیم را سزاست، بر شما و خانواده بزرگوارتان و پهلوانان عرصه بخشش و انفاق، میمون و مبارک باد.
این عمل عظیم بر صحیفه کائنات نقش خواهد بست؛ زیرا در کلاس درستان آموختیم:
عشق را آغاز و پایانی نیست و حقیقتی است که بوده، هست و خواهد بود.
این حقیقت گوارای وجود همه اعضاء کنگره ۶۰ باد.
همسفر نسرین ایجنت همسفران شادآباد
درباره این سایت